Özet
ÂŞIK FEYMÂNÎ’NİN ŞİİRLERİNDE AŞKIN GÖRÜNÜMÜ
Aşk, canlıların tabiatında doğal olarak ortaya çıkan güçlü bir duygudur. İnsandan insana, insandan doğaya veya insandan tanrıya şeklinde görülebilen bu duygu hak ettiği değeri en çok da Anadolu coğrafyasında görmüştür. Aşkın ateşi her zaman Türk milletinin bağrında yanmış ve bu millet içinden kudretli âşıklar, unutulmaz aşklar çıkarmıştır. Bu kudretli âşıklar unutulmaz aşkları halk hikâyelerinde ve özellikle de şiirlerde mısralara dökerek nesilden nesile aktarılmalarını sağlamışlardır.
Türk Halk Edebiyatı’nda aşkı yaşayan ve yaşatan en önemli figür adından da anlaşılacağı üzere âşıklardır. “Her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır” atasözünden hareketle esas itibariyle aşkın tercümanı olan her aşığın kendine has bir aşk anlatımı vardır. Bu âşıklardan biri olan Âşık Feymânî de aşkı kendi gözünden anlatmış Çukurovalı son dönem büyük âşıklarımızdandır.
Bu araştırmada Âşık Feymânî’nin şiirlerinde aşkın görünümü konu edilmiş ve sonuçta aşığın şiirlerinde aşkı nasıl işlediği tespit edilmeye çalışılmıştır. Âşık Feymânî’nin şiirlerinde aşkın hem beşeri hem ilahi görünümü yanında vatan aşkı, doğa aşkı gibi çeşitli şekillerde ortaya çıktığı da görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Aşk, Âşık, Âşık Feymânî, Âşık Feymânî’nin şiirleri, Şiir.
