Özet
AYFER TUNÇ’UN KURU KIZ ROMANININ OİDİPUS KARMAŞASI, KÖTÜLÜĞÜN SIRADANLIĞI VE İĞRENÇLİK KAVRAMLARI AÇISINDAN İNCELENMESİ
1980’lerde gazete ve dergilerde yazı hayatına başlayan Ayfer Tunç’un son romanı olan Kuru Kız; bencil, çıkarcı, ikiyüzlü, açgözlü, sahtekar ve kadını metalaştıran bir toplumda kadın olmanın zorluklarını ele almaktadır. Romanın sembolik anlatımı, çalışmanın Freud’un Oidipus Karmaşası”, Kristeva’nın “iğrençlik”, Arendt’in “kötülüğün sıradanlığı” kavramlarıyla okunabilecek tematik bir incelemeye olanak sağlamaktadır. Açgözlülüğün ve ikiyüzlülüğün, bencilliğin bir toplumu -özellikle kadınlar için- nasıl zorlayıcı hale getirdiğini, günlük yaşam akışı içindeki olağan kötülükleri, bastırılmış kişilikleri, doğuştan kötüleri Kız’ ın “iğrenme” duygusunu hatırlatan iç sesiyle kurgusuna dahil etmektedir. Roman verdiği mesajla kadınlara çıkış yolu olarak “harekete geçme”yi önermektedir. Kadınların kendi yaşamlarında huzura kavuşmaları için farkındalıkları yeterli olmamaktadır. Çünkü onlar gerekli değişiklikleri yapacak eylemleri cesaretle hayata geçirmek zorundadırlar. Kötülük her yerdedir ancak onunla daha az karşılaşılacak bir hayat da mümkündür.
Anahtar Kelimeler
Kadın, İğrençlik, Oidipus Kompleksi, Kötülüğün Sıradanlığı, Açgözlülük, İkiyüzlülük.
