Özet
ALFABE FARKLILIKLARININ YABANCILARA TÜRKÇE ÖĞRETİMİNDEKİ ETKİSİ
Bu araştırmanın amacı, farklı ülkelerden Türkiye’ye gelen ve Türkçe öğrenen yabancı uyruklu öğrencilerin alfabe farklılıklarının yabancılara Türkçe öğretimindeki etkisini belirlemek, bu bireylerin Türkçe öğrenirken karşılaştıkları alfabeden kaynaklanan sorunların hangi boyutlarda olduğunu ortaya koymaktır.
Alfabe farklılıklarının yabancılara Türkçe öğretimine etkisini belirlemeyi amaçlayan bu çalışma, nitel araştırma yöntemine göre düzenlenmiş ve nitel veri toplama tekniklerinden gözlem, görüşme ve doküman inceleme kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Türkiye’deki 7 farklı üniversitenin TÖMER’lerinde öğrenim gören yabancı uyruklu 159 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, çalışma grubunda yer alan öğrencilere uygulanan yapılandırılmış görüşme formları, dikte yöntemiyle öğrencilere yazdırılan metinler ve çalışma kapsamında araştırmacı tarafından yapılan gözlem aracılığıyla toplanmıştır. Toplanan verilerin analizinde ise içerik analizi kullanılmıştır.
Çalışma kapsamında elde edilen sonuçlara göre çalışma grubunda yer alan yabancı uyruklu öğrencilerden Arap alfabesini kullananların % 55.77’si, Kiril alfabesini kullananların % 71.43’ü, Latin alfabesini kullananların ise % 22.58’i alfabe farklılıklarının Türkçe öğrenmelerinde sorun oluşturduğunu düşünmektedir.
Yabancı uyruklu öğrencilerin Türkçe öğrenme sürecinde alfabe farklılıklarından kaynaklı yaşadığı sorunlar, öğrencinin ana diline ve ana dilinde kullandığı alfabeye göre değişkenlik göstermektedir. Kiril alfabesini kullanan öğrenciler Türkçede yer alan sessiz harflerin, Arap ve Latin alfabesini kullanan öğrenciler ise sesli harflerin telaffuzunda sorun yaşamaktadır. Türkçede yer alan harfleri yazma konusunda ise Arap ve Latin alfabesini kullananlar sesli harflerin yazmada, Kiril alfabesini kullananlar ise sessiz harflerin yazmada sorun yaşamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Türkçe, Yabancılara Türkçe Öğretimi, Alfabe, Alfabe Farklılıklarının Etkisi
