Özet
TÜRK ŞİİRİNİN VASİSİNİ KAYBEDİŞİ: İKİNCİ YENİ
Bu makale, İkinci Yeni olarak adlandırılan şiir söylemini imge ve felsefî arka plan olarak inceleyerek birtakım çağdaş olanakları tespit etmeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda ‘baba ve ‘babasızlık’ metaforu, söz konusu şiir dilinin yeni anlatım olanakları açısından ciddi alamda bir gelenek sorunu doğurur. Bu aynı zamanda geleneğin dışında bir batılılaşma problemi olarak İkinci Yeni şiirini mutlak bir imgesel bağsızlığa, bağlantısızlığa sürükler. Böyle bir açıdan bakıldığında İkinci Yeni ‘baba’ metaforuyla sadece geleneğe ait düşünsel kökenlere değil; şiir dilindeki radikal ifade biçimlerine kadar bir dönüştürme çabası içine girer. Dolayısıyla bu inceleme İkinci Yeni şiirinin bağlamsızlığı üzerine bazı çıkarımlar amaçlamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Şiir, İkinci Yeni, oedipus, baba, gelenek
