KISA BİR HİKÂYENİN UZUN HİKÂYESİ MUSTAFA KUTLU’NUN “KÖTÜ BÜLBÜL” HİKÂYESİNİN METİNLERARASILIK YÖNTEMİNE GÖRE İNCELENMESİ
(THE LONG STORY OF A SHORT ONE: THE ANALYSATION OF MUSTAFA KUTLU'S "BAD NIGHTINGALE" STORY BASED ON THE INTERTEXTUALITY METHOD
)
|
Yazar
|
:
Ramazan Enser
|
|
|
Türü |
:
Telif
|
|
Baskı Yılı |
:
2015
|
|
Sayı |
:
5
|
|
Sayfa |
:
279-293
|
Özet
ÖZET
Yazın tarihi kadar eskilere dayanan metinlerarasılık yöntemi, Mikhail Bakhtin’in “dialogism” kavramına dayanır. Bahtin’e göre bütün söz türleri, bir yandan bahsedilen nesne, konu ya da betimlenen duruma; bir yandan da dinleyene/okuyana dönük bir tutum içerir. Söz ancak bu iki tutum aracılığıyla vardır ve ancak bu şekilde tanımlanabilir. Bu sebeple her metin, ancak başka metinlerle var olur ve açık veya kapalı olarak bu metinlerle bir diyalog halindedir. Bakhtin’in “dialogism” kavramından hareketle metinlerarasılık kavramını ilk kullanan ve edebiyat alanında yazınsal bir kuram olarak savunun Kristeva da her metnin kendisinden önce üretilmiş metinlerin bir mozaiği, diğer metinlerin dönüştürülmüş bir biçimi olarak var olduğunu ileri sürerek bunu kuramsal bir çerçeveye oturtur.
Doğu ve Türk edebiyatlarında daha önceleri de kullanılan bu yöntem, modernist Türk hikâye ve romancılığıyla edebiyatımıza girer, postmodernizmle birlikte de önemli bir kurgu unsuru olarak edebiyatımızda yer edinmeye başlar. Metinlerarasılık yöntemini hikâyelerinde kullanan yazarlardan biri de Mustafa Kutlu’dur.
Bu çalışmada Mustafa Kutlu’nun “Kötü Bülbül” hikâyesinin verilerinin metinlerarasılık yöntemiyle ortaya konulması amaçlanmıştır. Veriler “Kötü Bülbül” hikâyesi ile geleneksel gül ile bülbül efsanesi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi sonucu elde edilmiştir. Kötü Bülbül hikâyesi ile geleneksel gül ile bülbül hikâfyesi arasındaki ilgi, parodi ve alıntı (citation) yöntemleri ile sağlanmıştır. Hikâyedeki parodi tekniğinin, Gerard Genette’in tanımlamış olduğu çerçevedeki parodiye uymadığı; hikâyede parodinin tersine çevrilerek gönderide bulunulan metin(ler)in değil; bu metinlerdeki tasavvufî anlamların yok olduğu, geleneksel aşk anlayışının değişerek iyice maddileştiği, sıradanlaştığı, her şeyin lümpenleştiği yaşadığımız çağın parodisinin yapıldığı sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Anahtar Kelimeler: Metinlerarasılık, parodi, alıntı, gül ile bülbül, Kötü Bülbül, Hayat Güzeldir, Mustafa Kutlu.
Abstract
ABSTRACT
The intertextuality method which is based on Mikhail Bakhtin’s “dialogism”, is as old as the history of literature. In Bahtin’s opinion all kinds of statements embody an attitude towards the object, topic or the described situation mentioned in the statement; as well as an attitude towards the listeners/readers. The statement can only exist throughout these two attitudes and it can only be defined in this way. That’s why every text can only exist and be obviously or not in a dialogue, with another text. Kristeva changed Bakhtin’s term “dialogism” to intertextuality. She was the first to use and defend it as a literary theory in literature. Kristeva theoretically framed that the existence of every text is a product of the mosaic of previous texts which are converted forms of other texts.
This method that was also used before in the eastern and the Turkish literature, took a place in modern Turkish stories and novels. With postmodernism it started taking place in our literature as an important fiction factor. One of the writers who used this intertextuality method was Mustafa Kutlu.
The aim of this study is to present the data of Mustafa Kutlu’s “Bad Nightingale” story with the method of intertextuality. These data were attained by comparing the story of “Bad Nightingale” and the traditional legend of “The Nightingale and The Rose”. The connection between “Bad Nightingale” and traditional legend of “The Nightingale and The Rose” was obtained by parody and citation methods. The parody technique in the story does not fit the frame of parody defined by Gerard Genette. Because the parody in the story was changed to its opposite, by not criticizing the previous texts but making a parody of the loss of sufistic meanings; the materialization, simplification and lumpenization of the traditional concept of love in our days.
Keywords
Key Words: Intertextuality, parody, citation, The Nightingale and The Rose, Bad Nightingale, Life i