ANLATMAYA NASIL BAŞLADILAR? "SÖZLÜ ANLATI İCRASINA ŞAHİT OLMAK"
(HOW THEY STARTED TO TELL? " TO WITNESS VERBAL NARRATIVE PERFORMANCE"
)
|
Yazar
|
:
Dilek Yüsküp
|
|
|
Türü |
:
Telif
|
|
Baskı Yılı |
:
2019
|
|
Sayı |
:
17
|
|
Sayfa |
:
196-216
|
Özet
Bu çalışma bir şahit olma eyleminin yazıya dönüşmüş halidir. Bu ifadeyle, bütün yaratılmışlarla kıyaslandığında düşünme ve konuşma özellikleri ile varlık değerini arttıran insanın, sıradan olmayacak kadar değerli hayatının günlük yaşamı veya bir ânı içindeki sözlü anlatılarının meydana geldiği, bağlam dediğimiz yaşam kesitinde, araştırmacı kimliğini geri planda bırakarak bulunmayı kast ediyoruz. Tek tek insanların bir araya gelip de çoğulu oluşturduklarında aslında paradoks bir şekilde kocaman bir teki meydana getirdiklerini, ortamda birbirleriyle kurdukları iletişimin her anında görmekteyiz. Bu oluşan birliğe ortak kültürel bellek de diyebiliriz. Başka bir ifadeyle, zaman ve mekan zemininde bir araya gelen insanlar, yaşamla ilintili olarak belli işlev ve amaçlar doğrultusunda zincirin halkaları gibi söz ve eylemleri neticesinde birbirlerine bağlanarak; sanat kelimesinin kavram değeri üzerinde durmak gibi tanım derdine de düşmeksizin, gönüllerinden geldiği, dillerinden döküldüğü şekliyle, sözlü sanat icra etmektedirler. Bu bize, sıradan günlük yaşamların aslında sıradan olmadığı, insanın her anında, bütünü/ ortak kültürel belleği yansıtabilecek cevherleri sanat olarak icra edebilecekleri anlayışını kazandırmaktadır. Bu bakımdan çalışmada iki anlatıcının günlük sıradan yaşamlarının bir ânında aktardıkları, bizim de şahit olduğumuz iki anlatı örneğini, anlatıcıların anlatılarına başlama sebepleri çerçevesinde irdelemiş bulunmaktayız. Bu bir bakıma insanımızı ve toplumumuzu kendi doğallığı içinde tanıma ve başkalarına tanıtma çabasıdır.
Anahtar Kelimeler
Anlatı, anlatıcı, dinleyici, bağlam, hatırlama, konuşma, söz öbeği.
Abstract
This study is an act of witnessing the act of writing.
In this expression, I mean the oral narratives that man has created in his daily life.
When people are in communication, they form a whole. We can call this whole a common cultural memory. People perform artful words in their daily lives they come from their hearts and are paured out of their tongues. They do this mostly without thinking about the concept of art. For them, the function and purpose of the word in relation to their lives are important. This shows us that people reflect common cultural memory in their daily lives.
In this study, we examined the narratives of two narrators in their daily lives. We observed narrators in their natural contexts. In doing so, we listened to them not as researchers but as a relative.
We watched how they abandoned ordinary speech and passed on to the artistic oral expression. This is an effort to recognize our people and society in their natural environments and to introduce them to others.
Keywords
Oral narrative, narrator, listener, context, recall, speech